Abel Tasman en Kaikoura

Het is alweer een aantal dagen geleden sinds ik iets van mij heb laten horen, maar soms kom je in uithoeken van de wereld waar internet niet zo gebruikelijk is.

Donderdagmorgen ben ik met de Interislander veerboot van het Noordereiland naar het Zuidereiland gegaan. Er was heel veel wind, maar daar voel je aan boord niets van. Vooral het laatste uur van de overtocht, de binnenkomst van het Zuidereiland, was echt schitterend. Je vaart dan door de Marlborough Sounds, met aan weerszijde prachtig groen begroeide kliffen en baaien.

Vanuit Picton ben ik direct doorgereden naar Marahau, aan de voet van het Abel Tasman park. De rit hierheen was wederom prachtig. Vrijdag stond er een dagtocht in het Abel Tasman park op het programma. Volgens velen die hier al geweest waren moest dit een van de hoogtepunten van mijn reis worden. En dat is zeker (tot nu toe) niet gelogen.

Eerst met een boot langs de kust af gevaren om vervolgens in een verlaten baai van boord te gaan. Hier begon de wandeling van 11,5 km naar een volgende baai waar ik weer met de boot werd opgehaald. De wandeling ging door een soort van jungle, maar dan zonder de tropische omstandigheden. Het was prima wandelweer en onderweg heb ik de meest exotische planten gezien. De route liep over de groene heuvels, met aan de linkerhand constant de zee of een prachtige baai. Een van de leukste dingen was nog wel de Swingbridge, een 40 meter lange brug tussen 2 bergen. Als je daarover heen schommelt, dan voel je je toch een beetje Indiana Jones.

Zaterdag ben ik verder gereist naar Kaikoura. Dit was een aardig stukje rijden ( 330 km), maar het uitzicht maakt een hoop goed. 's Middags om 15:30 uur had ik een excursie gepland om te gaan walvisspotten. En dat is gelukt. Met een boot zo'n 20 km uit de kust gegaan en op zoek naar walvissen. Na een hoop heen en weer gevaar hebben wij de walvis uiteindelijk van dichtbij kunnen zien. Het is echt indrukwekkend om zo'n groot beest in het wild te zien.

Nu ben ik Christchurch voor een overnachting. Morgenochtend gaat de reis weer verder, met de Tranzalpine express van Christchurch naar Greymouth in het westen. Volgens kenners hoort dit tot de top 10 van mooiste treinreizen in de wereld. Ik ben benieuwd.